«بیاییم مراقب خودمان باشیم!!!»

باسمه‌تعالی

«بیاییم مراقب خودمان باشیم!!!»

محمد بارونی

داستان خلقت انسان را همه شنیده‌ایم. آنگاه که حضرت حق انسان را از گِل بیافرید و روح خود را درون جسم خاکی دمید و انسان را حیات بخشید، به فرشتگان فرمود که در مقابل انسان سجده کنند، همه سجده کردند به جز ابلیس که از امر پروردگار سرباز زد و تکبر ورزید و گفت من از آتشم و انسان از خاک. چون خداوند رب‌العالمین ابلیس را از درگاه کبریایی‌اش بیرون راند، شیطان به عزت خدا سوگند یادکرد که همة انسان‌ها را وسوسه کند و از راه راست منحرف کند مگر بندگان خالص خدا.

به عبارتی ابعاد وجودی انسان هم مادی است و هم معنوی، هم جسمانی است و هم روحانی. پس انسان برای رسیدن به رشد و کمال باید جسم خود پرورش دهد تا بتواند در پرتو سلامت جسم، روح خود را نیز پرورش و تربیت کند. چرا که پرورش یک بُعد از وجود و عدم توجه به بُعد دیگر ظلم به خویشتن است.

ازآنجا که انسان موجودی تربیت‌پذیر است و می‌تواند با ابزارهایی به نام چشم و گوش و ... که خداوند در اختیار وی قرارداده است به کسب دانش و معرفت دست یابد، پس باید تلاش کند تا از این ابزارها به نحو شایسته استفاده کند. چرا که از دیدن‌ها و شنیدن‌ها است که دل تأثیر می‌پذیرد و تمایلات، افکار و علایق شکل می‌گیرد. پس باید دقت کنیم که با چشم خود هر تصویری را نبینیم و با گوش خود هر سخنی را نشنویم، چرا که انسان‌ها در برابر آن چه می‌بینند و آنچه می‌شنوند و آنچه به دل می‌سپارند مسئولیت دارند.

آن روز که شیطان از درگاه خداوند بزرگ رانده شد قسم یادکرد که انسان را از راه راست منحرف کند و امروز شیطان در شکل‌های گوناگون مشغول به وسوسه گری است. این شیطان که مظهر بدی‌هاست، ممکن است از جن باشد و یا از انسان. پس باید مواظب اغواگری‌های شیطان و شیطان‌صفتان باشیم.

خداوند متعال نعمت‌هایش آفرید تا انسان با تسخیر و تصرف در آن و با اندیشیدن در آیات خداوندی، در راه خدا گام بردارد و به رشد و کمال برسد.

لذا اگر نعمت‌ها را نادیده بگیریم و به شیطان نزدیک شویم حتماً از خداوند دور می‌شویم و به‌عکس هرچقدر به آیات خدا توجه کنیم و دل‌ها را به او بسپاریم و از دیدنی‌ها و شنیدنی‌ها و گفتارهایی که خدا آن‌ها را نهی کرده است دوری کنیم به‌یقین نور ایمان در دل‌هایمان پرتوافکن خواهد شد.

پس ای پدران و ای مادران! که مسئولیت شرعی تربیت فرزندان را به عهده دارید، بیاییم تا با فراهم‌کردن محیطی پاک و به‌ دور از زشتی‌ها و پلیدی‌ها در پرورش فرزندانی پاکدل بکوشیم.

بیایم در پرتو ایجاد مسکنی پاک و به‌ دور از وسوسه‌های شیطان و شیطان‌صفتان و با کسب در آمدهایی پاک، فرزندان پاکی را تربیت کنیم.

بیاییم همان اندازه که به لباس و خوراک و کلاس‌های درسی فرزندانمان اهمیت می‌دهیم به دین و اخلاق و آموزهای دینی هم توجه نماییم.

بیاییم از گام‌ها و دستورات شیطان درون و بیرون پیروی نکنیم و با عبادت کردن خداوند مهربان، لذت شیرینی انس با او را تجربه کنیم.

بیاییم با کنترل زبان و فروبستن چشم از صحنه‌های غیرانسانی، پیوندمان را با مبدأ هستی محکم کنیم، تا جسمی سالم و روانی شاد و بانشاط داشته باشیم.

آری، آنانی که چشمانی پاک، افکاری پاک، احساساتی پاک، زبانی پاک، دل‌هایی پاک، نیت‌هایی پاک، رفتارهایی پاک و دامن‌هایی پاک دارند حتماً به‌سوی سرچشمه پاکی‌ها تقرب می‌جویند.

پس بیاییم بکوشیم با مراقبت و سلامت جان و روان، دچار ظلمت درون نشویم.

إِنْ شَاءَ ٱللَّهُ

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج - صلوات