زندگی دنیا زشت است یا زیبا ؟!!!

باسمه تعالی

زندگی دنیا زشت است یا زیبا ؟!!!

" محمد بارونی "

در فرهنگ لغت واژه ی " دنیا " به معنی زندگانی حاضر ، جهانی که در آن هستیم ، زمین ، جهان ، گیتی و کهن بوم معنی شده است  و از " دنی " به معنای ضعیف ، پست و حقیرآمده است .

در روایتی آمده است که پیامبرگرامی اسلام (ص) به ابوذرغفاری فرمودند:  ای ابوذر دنیا ملعون است و ملعون است هر چه در دنیاست. (یَا اباذر! الدُّنْیَا مَلْعُونَةٌ، مَلْعُونٌ مَا فِیهَا)

با توجه به این سخن پیامبر(ص) منظور ازدنیا چیست؟ آیا دنیا زشت است یا زیبا ؟ آیا باید به آن دلخوش باشیم یا خیر؟ آیا از خدا بخواهیم تا عمر بیشتری به ما عطا کند یا نه؟ آیا مردن بهتر است یا ماندن در دنیا ؟ و ..

زندگی دنیا دو لایه و پوسته دارد. یک لایه و پوسته آن آشکار و ظاهر است و لایه و پوسته ی دیگر آن نهان و ناپیداست.

لایه آشکار و ظاهر دنیا ، طراوت و زیبایی و دل بستن به آن و غرق شدن در لذت ها و خواهش های نفسانی است . اما لایه دیگر که پنهان و غیر ظاهر است اخلاق نیکو ، وجدان بیدار, اندیشه ی پاک ، زبان خوش ، چشم پاک ، گفتار نیکو ، اعمال پسندیده ، خدمت به همنوع ، گذشت و ایثار،  عبودیت و بندگی خدا و ایمان و تقوای الهی است .

برخی از انسان ها  دل به ظاهر دنیا می بندند و کاری به باطن آن ندارند. از خدا کمک و یاری طلب نمی کنند. قدرت و توان شان  را در راه خدا و برای خدا صرف نمی کنند. بدون حساب و کتاب دل به زیبایی های دنیا می بندند. در کسب امیال زودگذر دنیایی بسیار می کوشند.  برای به دست آوردن قدرت و ثروت ،  و پست و مقام از هرشیوه ی نادرستی استفاده می کنند.  به دروغ و فریب متوسل می شوند. در دام شهوات و خواسته های نفسانی اسیر و گرفتار می شوند و هدف و مقصدشان همه توجه به ظاهر دنیا می شود . توجهی به خدا و روز رستاخیز و ملاقات خدا ندارند. از نظر دین این نوع زندگی دنیا زشت و ناپسند و مذموم و ملعون است .

اما آنان که به لایه زیرین و باطن دنیا توجه دارند، به آفریگار هستی ایمان دارند. از چسبیدن به دنیا و دنیاطلبی بیزارند. زندگی خوبی دارند و از نعمت ها استفاده می کنند ولی دلبستگی به آن ها ندارند. دنیا را محلی برای رسیدن به سعادت می دانند. با دیگران به نیکی رفتار می کنند. اندیشه ای پاک ، گفتاری خوش و عملی درست دارند. برای کسب فضایل ایمانی و اخلاقی تلاش می کنند و برای  پیمودن راه سعادت و اهداف الهی همواره از پروردگار یکتای عالم مدد می گیرند و فقط برای جلب رضایت او  قدم بر می دارند و از زشتی ها و بدی ها دوری می کنند.  از نظر دین این نوع زندگی زیبا و پسندیده است و مذمت نشده و از رحمت خدا نیز دور نیست .

پس منظور از دنیای مذموم و ملعون ، زندگی کردن روی زمین و بهره مندی از نعمت های پروردگار نیست. زمین و نعمت های بی نهایت خدا که برای انسان های آفریده شده اند، ملعون نیستند. کوه ها و صحراها ، آب ها و آبشارها ، سبزه ها و درختان ، رود ها و دریاها ، ماه وستارگان ، خورشید عالم تاب و ... گناهی نکرده اند که ملعون باشند .

زمین محل فرود اولین پیامبر خدا حضرت آدم(ع) است و محل بعثت انبیای الهی (ع) ، و زندگی امامان معصوم (ع) و پرورش اولیای خداست، پس ملعون و مذموم نیست .

آری آنچه دنیا را برای اهل آن زشت و نا پسند و یا زیبا و پسندیده می نماید ، نوع نگاه انسان به دنیاست، که چگونه به آن نظر کند و از نعمت هایی که از سوی خداوند بزرگ  برایش آفریده شده است ، بهره برداری نماید. انسان باید ضمن بهره مندی از زیبایی های دنیا از لایه باطنی و زیرین دنیا غافل نشود و رضایت خدا را بر رضایت نفس خود ترجیح دهد، تا زندگی اش زیبا و پسندیده باشد. 

پس همه ازخدای خود بخواهیم و با هم بخوانیم که " پروردگارا در دنیا به ما " نیکی " عطا کن و در آخرت نیز " نیکی " مرحمت فرما . (رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (. والسلام . التماس دعا