" مواظب ساحران عصر جدید باشید "

باسمه تعالی

" مواظب ساحران عصر جدید باشید "

" محمد بارونی "

قرآن نور است ، کتابی است که می توان با پیروی از دستورات آن راه رشد و هدایت را طی کرد و به سرمنزلی که هدف آفرینش انسان است، رسید. بر اساس آیات نورانی قرآن ، خدای مهربان ، به حضرت موسى ماموریت داد تا به سراغ فرعون زمان خود برود و او را از ظلم و ستمی که بر قوم بنی اسرائیل روا می دارد ، منع کند و مردم را به یگانه پرستی دعوت نماید. در اين هنگام موسى (ع) از خدا تقاضاى قوت و قدرت بيشتر براى تحمل اين رسالت عظيم نمود.

موسى گفت: پروردگارا سينه ام را گشاده دار، و كار را بر من آسان كن ، گره از زبانم بگشاى تا سخنم را درك كنند. و براى من وزيرى از خاندانم قرار ده، به وسيله او پشتم را محكم كن و در كار من شريكش گردان، تا تو را بسيار تسبيح گوئيم و تو را بسيار ياد كنيم.

خداوند تقاضاى صادقانه موسى را اجابت كرد و فرمود اینک با آيات ما به سوی فرعون برويد و او و  قوم گمراهش را به سوى من دعوت كنيد. من هرگز شما را تنها نخواهم گذارد و در اين راه محكم گام برداريد.

موسی (ع) با هارون به نزد فرعون آمدند و گفتند: ما رسول پروردگار جهانيان هستيم .ماموريم تا بنى اسرائيل را از زنجير اسارت و بردگى نجات دهیم.

فرعون با جمله هائى شيطنت آميزگفت: ای موسی! آيا ما تو را در كودكى در دامان مهر خود پرورش نداديم؟ آیا تو را از آن امواج خروشان نيل كه وجودت را به نابودى تهديد مى كرد نگرفتيم و در محيطى امن و امان در ناز و نعمت پرورش ندادیم ! چگونه با چنين سابقه اى مى توانى پيامبر باشى ؟

موسى گفت: درست است كه دست حوادث مرا در كودكى به كاخ تو كشانيد و به ناچار در دامان تو پرورش يافتم و  اين امر قدرت نمائى خدا بود، اما  عامل اين ماجرا چه بود؟ چرا من در خانه پدرم و در آغوش مادرم پرورش نيافتم؟ آيا جز اين بود كه تو بنى اسرائيل را به زنجير اسارت كشيدى، نوزادان پسر را می کشتی و دختران را براى كنيزى و خدمت زنده می گذاشتی؟اگر پرورش من نعمتى از ناحيه تو باشد در برابر آن همه ظلم و ستمى كه به بنى اسرائيل كردى ، قطره اى در برابر دريا است .

هنگامى كه موسى با لحن كوبنده اى سخنان فرعون را پاسخ داد و فرعون در مانده شد، گفت : پروردگار عالميان چيست ؟

موسی(ع) گفت: او پروردگار آسمان ها و زمين و آنچه در ميان اين دو قرار گرفته است، مى باشد، و چنين آفريدگار و نظم دهنده اى شايسته پرستش است نه موجود ضعيف و ناچيزى همچون تو! خدای من پروردگار شما و پدران نخستين شما است. ولى فرعون نسبت ديوانگى به موسى (ع)داد.

موسى(ع)گفت: اگر تو در محدوده كوچكى به نام مصر، يك حكومت ظاهرى دارى، آثارش حكومت واقعى پروردگار من در همه جا مى درخشد، همين طلوع و غروب خورشيد و نظامى كه بر آن حاكم است، خود نشانه اى از عظمت او است، اما شما عادت به انديشيدن نداريد.

فرعون با عصبانیت گفت: من اين سخنان تو را نمى فهمم، همين مى دانم كه يك معبود بزرگ وجود دارد و آن منم ! و هر كس غير از اين بگويد محكوم به مرگ ، يا زندان مرگ آفرين است .

موسى(ع)گفت: اگر من نشانه ای براى رسالتم ارائه دهم باز مرا زندان خواهى كرد؟! فرعون گفت اگر راست مى گوئى بياور! در اين هنگام موسى (ع) عصائى را كه به دست داشت افكند، و به فرمان پروردگار مار عظيم و آشكارى شد. سپس دست خود را در گريبان فرو برد و بيرون آورد ناگهان در برابر بينندگان سفيد و روشن شد! در حقيقت اين دو معجزه بزرگ، يكى مظهر بيم بود و ديگرى مظهر اميد. چرا كه معجزه بايد هماهنگ با دعوت پيامبر باشد.

 فرعون از مشاهده اين صحنه سخت جا خورد و در صدد توجيه معجزات موسى(ع) برآمد، نخست گفت : اين مرد ساحر ماهرى اسـت ! و سپس به اطرافيان گفت شما چه پیشنهادی دارید؟! اطرافيان به فرعون گفتند: موسى و برادرش را مهلتى بده، خوشبختانه در كشور پهناور مصر، اساتيد فن سحر بسيارند، اگر موسى ساحر است ما ساحران در برابر او قرار مى دهيم، تا راز موسى را افشا كنند.

هنگامى كه ساحران نزد فرعون آمدند گفتند: آيا اگر پيروز شويم ، ما پاداش چه خواهد بود فرعون به آنها گفت شما چه مى خواهيد؟ يا مال است و يا مقام من هر دو را در اختيار شما مى گذارم! سرانجام روزموعود فرا رسيد و انبوه عظيمى از مردم در آن صحنه جمع شدند تا شاهد اين مبارزه تاريخى باشند.

ساحران حداكثر توان خود را به كار گرفتند و با نام فرعون شروع كردند . طناب ها و عصاهاى خود را افكندند و گفتند: به عزت فرعون ما قطعا پيروزيم! عصاها و طناب هاى مخصوص به صورت مارهاى كوچك و بزرگ به حركت در آمدند .در اين هنگـام غريو شادى از مردم برخاست و برق اميد در چشمان فرعون و اطرافيانش درخشيدن گرفت. اما موسى (ع)چندان مهلت نداد ، جلو آمد و عصاى خود را افكند ناگهان مار عظيمى شد و با سرعت شروع به بلعيدن وسائل دروغين ساحران كرد !

در اينجا نخست سكوت زود گذرى بر مردم حاكم شد، دهان ها از تعجب بازماند، چشم ها از حركت ايستاد، ولى به زودى جاى اين سكوت را فريادهاى وحشتناك گرفت، گروهى پا به فرار گذاشتند، گروهى منتظر بودند پايان كار به كجا مى رسد، ساحران كه تا آن لحظه در خط مبارزه با موسى (ع) قرار داشتند يك مرتبه به خود آمدند و چون يقين پيدا كردند كه اين مساله قطعا سحر نيست، بلکه يك معجزه بزرگ الهى است، ناگهان همه آنها به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار عالميان، پروردگار موسى و هارون ايمان آورديم ! و ....

در تاریخ معاصر هم وقتی که امام خمینی(ره) با استفاده از آموزه های قرآنی و دم موسوی خود مردم را به مبارزه با طاغوت زمان فراخواند، طاغوت تلاش کرد تا با ایجاد محیطی ترسناک، تبعید امام به ترکیه ، زندان کردن مجاهدان و شهادت مبارزران، صدای عدالت خواهی که برگرفته از دعوت پیامبران الهی است، در اندبشه ها از بین ببرند. اما از آن جا که خداوند وعده نصرت و یاری مجاهدان راهش را داده است ، نقشه طاغوت برآب شد و در 22  بهمن 57 پرچم انقلاب اسلامی بر افراشته شد.

از بامداد طلوع فجر 57 تا به امروز ساحران فراوانی در داخل و خارج کشور در صدد خاموش کردن این ندای حق طلبی و الهی بوده اند. گاه با ایجاد اختلاف بین اقوام ایرانی در کردستان ، خوزستان ، بلوچستان و ترکمن صحرا ، گاهی با ترور شخصیت های مذهبی و نظامی و انقلابی، گاهی با نقشه کودتاه، زمانی با حمله نظامی به طبس و بعد هم با تحمیل جنگ هشت ساله به ایران عزیز، که سبب شهادت تعدادی زیادی از بهترین انسان ها شد. ولی این دشمنی ها هنوز تمام نشده است و تمام نخواهد شد، چرا که در طول تاریخ بشریت همیشه جنگ بین حق و باطل وجود داشته و دارد .

اینک که پرچم پرافتحار اسلام خواهی و عدالت طلبی بر دوش امام خامنه ای است، باز هم مستکبرین و ستمگران با ایجاد شک و دودلی، نقش ساحران زمان حضرت موسی(ع) را ایفا می کنند. اینان در خارج و گاه در داخل کشور با تهیه فیلم های غیر اخلاقی، پخش دروغ های رسانه ای، توزیع مطالب خلاف واقع در فضاهای مجازی، اسلام ستیزی و ایران هراسی، اختلاف افکنی بین کشورهای اسلامی، ترویج خشونت و آدم کشی و ساخت گروه های تروریستی به نام اسلام، ایجاد اختلاف های قومیتی، ترویج ملی گرایی و  نژاد پرستی در صدد خاموش کردن ندایی هستند که ریشه در آموزه های قرآن دارد.  

بنا به فرمایش امام خمینی (ره) برهمه ی ما واجب است که از نظام اسلامی دفاع کنیم و سحر ساحران را بر ملا سازیم و در دفاع از آرمان های انقلاب پایبند بمانیم و از خون پاک هزاران شهید والامقامی که در این راه مقدس ریخته شده است، پاسداری کنیم که"إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْکُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ " 

منبع : تفسیر نمونه – آیت الله مکارم شیرازی – سوره شعرا ( آیات 48-10 )